Historie

Amaliazorg is sinds januari 2007 de nieuwe naam van de zorgorganisatie, welke is ontstaan uit een fusie tussen Stichting Kloosterverzorgingshuizen Amalia van Solms en Stichting Kloosterverzorgingshuis van de Missiezusters Franciscanessen. Amaliazorg is voortgekomen uit een samenwerkingsverband van religieuze instituten.

Een religieuze achtergrond

Vroeger stonden de zogenaamde kloosterverzorgingshuizen garant voor de zorg van mensen binnen de religieuze gemeenschappen. Op aanvraag van de overheid, die het aantal religieuzen drastisch zag afnemen, stelden de kloosterverzorgingshuizen in het jaar 2000 en 2002 hun diensten meer en meer beschikbaar voor de reguliere zorgmarkt. Door de fusie is er één integrale organisatie ontstaan.

Stichtingen

Stichting Klooster Verzorgings Huis (KVH) Amalia van Solms is opgericht door de Zusters Fransicanessen van Oirschot. Stichting KVH van de Missiezusters Franciscanessen is opgericht door de Missiezusters Franciscanessen van Asten. In 1995 ontstond er een samenwerkingsverband tussen de beide stichtingen in de vorm van een bestuurlijke fusie. Dit betekende dat de beide stichtingen onder één en hetzelfde bestuur en onder één gezamenlijke directie kwamen te staan. Enkele jaren voorafgaand aan die samenwerking kwam Blijendaal, het kloosterverzorgingshuis van de Karmelietessen van Oirschot, tot stand. Dat kon gebeuren onder de voorwaarde dat Blijendaal zou worden gezien als een dependance van kloosterverzorgingshuis Nazareth (nu Kempenhaeve) in Oirschot. Die voorwaarde werd destijds gesteld door het ministerie van VWS. Zo ontstond de constructie van twee stichtingen die als één centraal aangestuurde organisatie werkten voor drie verschillende religieuze instituten.

Keuze

Ondanks de centrale aansturing werden de beide KVH-stichtingen in stand gehouden omdat er personele, organisatorische, financiële en zeker ook emotionele banden bestonden tussen de betreffende stichtingen en de congregaties door wie zij waren opgericht.
Geleidelijk aan is daarin verandering gekomen. De verdere vergrijzing binnen de communiteiten, de veranderingen in de wetgeving, het voortschrijdend inzicht omtrent het beleid voor de toekomst vanuit de religieuze instituten, de noodzakelijke professionalisering van de organisatie etc. liggen daaraan ten grondslag.

Uitbouw

Met name het voortschrijdend inzicht omtrent het beleid voor de toekomst vanuit de religieuze instituten speelde daarbij een grote rol. Dat kwam sterk naar voren via de beleidsnotities 'Afbouw of uitbouw' en 'Zorggarantie en zorgcontinuering'. Er werd heel bewust gekozen voor uitbouw in plaats van voor afbouw en alle betrokkenen bleken de overtuiging te hebben dat de garantie voor de voortzetting van een goede huisvesting en verzorging voor alle religieuzen het best te geven zou zijn door de accommodaties open te gaan stellen voor leken, zodat de aanwezige accommodaties en organisaties met voldoende draagvlak konden worden gehandhaafd en doorontwikkeld.

De naam Amaliazorg

  • Herinnert aan het Hof van Solms, één van de locaties waarin de Stichting kloosterverzorgingshuis Amalia van Solms jarenlang (van 1975 tot 1987) zeer intensieve verzorging en verpleging heeft geboden;
  • Verwijst naar de historie. Amalia van Solms is de vroegere gemalin van Prins Frederik Hendrik. Frederik Hendrik was een van de zonen van Prins Willem van Oranje. Amalia van Solms zou het 'Hof van Solms' in Oirschot hebben geschonken aan dokter Aert Fey uit dank voor een goede behandeling, kort voor het jaar 1668. Van 1668 tot 1672 oefende dokter Fey hier zijn praktijk uit. Ook dokter Van Wamel, gehuwd met een zus van dokter Fey, heeft er gewoond en er zijn praktijk gehad;
  • Is makkelijk te onthouden, omdat een van de prinsessen de naam Amalia draagt.