Wet zorg en dwang

Soms zijn uw naasten of de medewerkers van Amaliazorg bang dat er iets met u kan gebeuren en zijn zij op zoek naar een oplossing om dat te voorkomen. Denk bijvoorbeeld aan:

Illustratie start stappenplan

  • het plaatsen van een bedhek om te voorkomen dat u uit bed valt
  • een sensor die een seintje geeft als u ’s nachts na vijf minuten nog niet terug in bed bent
  • een blad voor uw rolstoel waardoor u niet buiten de rolstoel hoeft te leunen om bijvoorbeeld een kop koffie te pakken

Als deze maatregelen tegen uw wil of die van uw eerste contactpersoon worden genomen, dan is er sprake van onvrijwillige zorg. In de Wet zorg en dwang (Wzd) zijn strenge regels beschreven voor de toepassing van onvrijwillige zorg voor mensen met een psychogeriatrische aandoening (dementie). De Wzd is een wet die regelt wat uw rechten zijn als u of uw naaste onvrijwillige zorg ontvangt.

Regelmatige evaluatie

We kijken altijd goed of er (vrijwillige) alternatieven zijn en of de onvrijwillige zorg wel echt nodig is. Ook doorlopen we een uitgebreid stappenplan, waarbij we regelmatig evalueren en aan verschillende deskundigen advies vragen of de onvrijwillige zorg kan worden afgebouwd. U en uw eerste contactpersoon mogen altijd bij die evaluatiemomenten aanwezig zijn.

Bijzondere regels

Bijzondere regels gelden in de wet voor fysieke vrijheidsbeperking (bijvoorbeeld een bedhek, of een blad voor de stoel), gedragsbeïnvloedende medicatie in afwijking van professionele richtlijnen en bij insluiting (bewust afzonderen op het eigen appartement). Ook als u geen verzet vertoont en uw wettelijk vertegenwoordiger akkoord is, moet het uitgebreide stappenplan doorlopen worden.

Menswaardige alternatieven

Dat de wet zo streng is, is niet voor niets. Uit onderzoek blijkt dat onvrijwillige zorg veel negatieve gevolgen heeft zoals afname van spiermassa, risico op ernstig letsel en het ontstaan van rusteloosheid en agressie wanneer mensen bijvoorbeeld fysiek beperkt worden. Er zijn bijna altijd betere en menswaardigere alternatieven te bedenken. Een huiselijke sfeer, een veilige woonomgeving en een zinvolle dagbesteding voorkomen dat bewoners onrustig worden of gaan rondlopen. Ook een extra laag bed, een valmat, een ballendeken en GPS zijn voorbeelden van alternatieven. Soms is (een onderdeel van) het alternatief ook de acceptatie van het risico. We accepteren dan dat iemand bijvoorbeeld kan vallen, omdat rond mogen lopen iemand fit houdt en kwaliteit van leven betekent. De zoektocht naar het beste alternatief verloopt voor iedere bewoner anders en vergt veel creativiteit.

Voor wie geldt de wet? 

De Wet zorg en dwang geldt op de locaties van Amaliazorg voor bewoners met een indicatie voor langdurige zorg met als grondslag een psychogeriatrische aandoening (dementie). Het is ook mogelijk zonder deze indicatie, maar dan moet een ter zake kundige arts verklaren dat zij, in verband met een psychogeriatrische aandoening (dementie) zijn aangewezen op ‘zorg’, of dat er sprake is van een andere aandoening die hiermee gelijk gesteld kan worden. Wel zijn er wat verschillen tussen het verpleeghuis en verzorgingshuis. Zo zijn er in het verzorgingshuis geen gesloten afdelingen, kunnen in het verzorgingshuis geen bewoners worden opgenomen met een Wzd-gerelateerde opnamestatus en gelden er in het verzorgingshuis aanvullende regels ten aanzien van bijvoorbeeld toezicht als onvrijwillige zorg wordt toegepast.

Meer weten? 

Meer weten over de Wet zorg en dwang?

Wat is onze visie op onvrijwillige zorg?

Wat is onze visie op onvrijwillige zorg?

Amaliazorg wil onvrijwillige zorg zoveel als mogelijk voorkomen. Onze visie is dat we zo min mogelijk gebruikmaken van vrijheidsbeperkende maatregelen. Daarom hebben wij bijvoorbeeld coaches onbegrepen gedrag in dienst die eerst andere oplossingen bedenken door bijvoorbeeld de fysieke omgeving of benaderingswijze aan te passen. Soms is onvrijwillige zorg toch nodig. We leggen uit wat dit inhoudt en wat het betekent.

Cliëntvertrouwenspersoon

Zowel u als uw eerste contactpersoon hebben recht op ondersteuning bij vragen en klachten over onvrijwillige zorg. De cliëntvertrouwenspersoon biedt die ondersteuning, is niet in dienst van Amaliazorg, maar werkt onafhankelijk.

De cliëntvertrouwenspersoon heeft tot taak de cliënt of de eerste contactpersoon van advies te voorzien en bijstand te verlenen in aangelegenheden die samenhangen met het verlenen van onvrijwillige zorg aan de cliënt, met zijn opname of verblijf in een accommodatie of met het doorlopen van een klachtenprocedure. Dit indien een cliënt of eerste contactpersoon hierom verzoekt.

Alles wat met de cliëntvertrouwenspersoon wordt besproken is vertrouwelijk en valt onder een geheimhoudingsverplichting. Wanneer de cliënt of zijn eerste contactpersoon geen duidelijke toestemming verleent mag de cliëntvertrouwenspersoon geen informatie delen of bespreken met derden.

Contactgegegevens

De cliëntvertrouwenspersoon van Amaliazorg is:
Adviespunt Zorgbelang 
088 929 40 99 (ma t/m vr van 09:00 - 17:00) 
cvp@adviespuntzorgbelang.nl

Let op: de cliëntvertrouwenspersoon is alleen in te schakelen bij ondersteuning en vragen over onvrijwillige zorg. Voor overige vragen of klachten verwijzen wij u naar de klachtenregeling van Amaliazorg.